Alfa Romeo Giulia Veloce – choć piękna, to jednak niedoceniana

Alfa Romeo Giulia to kontynuatorka pięknej rodziny limuzyn klasy średniej spod znaku tej włoskiej legendy. I chociaż każda z generacji, od 155, 156, 159 aż po współczesny odpowiednik była na swój sposób wyjątkowa, to jednak nigdy nie osiągnęła spektakularnego sukcesu. Czy stereotyp marki ma aż taki wpływ na sprzedaż? Przecież na pewno nie stylistyka ani właściwości jezdne!

Od debiutu Giulii minęło już 5 lat i mimo tego stosunkowo dużego stażu, model ten w ogóle się nie zestarzał, tym bardziej nie opatrzył. Ta Alfa Romeo na drogach wciąż jest unikatem! W Trójmieście, rocznie sprzedaje się niespełna 100 egzemplarzy tej limuzyny.

Giulia występuje tylko w jednej wersji nadwoziowej, co zapewne nie poprawia jej atrakcyjności rynkowej. Jest to klasyczny, 4-drzwiowy sedan, o długości 4.6 metra z charakterystyczną dla marki stylistyką – przedni grill “scudetto”, tablica rejestracyjna po lewej, a nie w centralnej części zderzaka i krągłości we włoskim stylu.

Wnętrze emanuje sportem – masywne, kubełkowe fotele z możliwością regulacji ich napompowania, świetnie leżący w dłoniach wieniec kierownicy ze starterem silnika, do tego wspaniałe, duże i metalowe manetki do zmiany biegów w trybie sekwencyjnym! Włosi wiedzą jak zrobić samochód dla kierowcy!

Nie da się ukryć, że konstruktorzy Giulii za głównego konkurenta obrali sobie BMW Serii 3. Komfort jazdy Alfy jest w porządku, ale to nie to samo co Mercedes Klasy C. Podobnie jak przestrzeń w środku, która odstaje od konkurentów spod znaku Forda czy Opla. Włosi na pierwszym miejscu stawiają kierowcę i jego emocje.

Giulia przywołuje we mnie wspomnienia motoryzacji lat 90-tych. Wszystko jest takie prawdziwe. Alfa Romeo nie udaje, że jest jeżdżącym laptopem, ani nie przesadza z mnogością przycisków i funkcji. Jest tutaj wszystko co potrzebne – z podgrzewaniem wieńca kierownicy włącznie. I można włączyć oraz wyłączyć jednym przyciskiem, bez dwóch tysięcy ustawień możliwej konfiguracji.

Giulia ma przede wszystkim doskonały układ jezdny i to jej największa zaleta. Napędzana jest 2-litrowym silnikiem z rzędowym układem 4-cylindrów i turbodoładowaniem. Jednostka rozwija moc 280 koni mechanicznych co pozwala przyspieszyć od 0 do 100 km/h w nieco ponad 5 sekund. Z motorem współpracuje 8-stopniowa, automatyczna skrzynia biegów. Napęd w prezentowanym egzemplarzu to Q4 – czyli na 4 koła, ale nie w stałym układzie. Giulia seryjnie jest samochodem tylno-napędowym, a układ Q4 wymaga dopłaty 8000 zł. W każdej z wersji standardowo cała moc przekazywana jest na tylną oś. W Q4 w momencie wykrycia poślizgu, błyskawicznie dołącza się napęd osi przedniej. W praktyce, na suchym asfalcie działa to doskonale. Alfa jest przewidywalna, a kierowca cały czas ma kontrolę nad tym, co dzieje się z samochodem.

Samochód zrobił na mnie dobre wrażenie. Od momentu debiutu chciałem mieć możliwość przetestowania tego samochodu na dłuższej trasie i przez dłuższy czas. Giulia udowadnia, że ten model kupuje się sercem, a nie rozumem. Ten drugi nie jest dobrym doradcą o podsuwa nieuzasadnione argumenty, które mogą odwieźć od zakupu.

Ten samochód, dla pełni satysfakcji, najlepiej jest skonfigurować w bogatej opcji i z mocnym silnikiem.

Skomentuj

komentarzy